O «χρυσός» Ολυμπιονίκης των 3.000μ. στιπλ, Koνσέσλους Κιπρούτο μίλησε για την αθλητική και προσωπική του ζωή και πως το τρέξιμο στις μεγάλες αποστάσεις τον κέρδισε από το ποδόσφαιρο.
Ο πρώτος του προπονητής
«Είναι ο Τζάπτερ Κέτερ, ο οποίος εξακολουθεί να είναι ο προπονητής μου και σήμερα. Έχει διατελέσει προπονητής μου από τα γυμνασιακά μου χρόνια το 2010. Η πρώτη μου ανάμνηση γι΄ αυτόν είναι από την πρώτη μας συνάντηση, όταν μου είπε ότι διαθέτω όλα τα προσόντα για να γίνω ένας επιτυχημένος δρομέας».
Ο πρώτος του αγώνας
«Είναι δύσκολο να θυμηθώ τον πρώτο. Ένας από τους πρώτους μου όμως αγώνες, θυμάμαι, ήταν στο Λελμόκουο, όταν έτρεξα στα 10.000μ. Τερμάτισα τελεταίος και ο νικητής με κάλυψε 1-2 γύρους. Τότε σκέφτηκα ότι το τρέξιμο είναι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο».
Η πρώτη συνέντευξη στα ΜΜΕ
«Έδωσα την πρώτη συνέντευξη στον Τζόναθαν Κόμεν της "Standard Media", όταν νίκησα το 2010 στα 2.000μ στιπλ στο πρωτάθλημα Νέων της Ανατολικής Αφρικής, που έγινε στην Ασμάρα της Ερυθραίας. Ήταν παράξενο για μένα όταν κλήθηκα να απαντήσω σε όλα αυτά τα ερωτήματα».
Ο πρώτος του διεθνής αγώνας εκτός Κένυας
«Ήταν στους ίδιους αγώνες στην Ασμάρα. Ήταν και το πρώτο χρυσό μετάλλιο. Ήμουν, βέβαια, πολύ υπερήφανος, αλλά ήξερα ότι ήθελα περισσότερα».
Το πρώτο του άθλημα
«Το ποδόσφαιρο. Ήμουν επιθετικός κι έπαιζα με τον αριθμό εννέα στη φανέλα. Δεν ήμουν πάρα πολύ κακός και επιλέχθηκα να εκπροσωπήσω την χώρα μου, σε επαρχιακό όμως επίπεδο. Σταμάτησα όμως στη συνέχεια για να επικεντρωθώ στο τρέξιμο».
Η πρώτη απογοήτευση στο αθλητισμό
«Ήρθε στα Ολυμπιακά τράιαλ του 2012. Την προηγούμενη εβδομάδα είχα κερδίσει εύκολα στα δοκιμαστικά των εφήβων με 8:21 (σε υψόμετρο) και πίστεψα ότι μπορούσα να κερδίσω την πρόκριση για την Ολυμπιακή ομάδα.
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων γύρων του τελικού στα Ολυμπιακά τράιαλ, έχασα όλη την ενέργεια και τερμάτισα έκτος. Δεν μπορούσα να καταλάβω πώς δεν κατάφερα να μπω στην ομάδα και έκλαιγα για όλο το υπόλοιπο της ημέρας.
Στη συνέχεια ανέκαμψα, αφού κέρδισα τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή εφήβων τον αμέσως επόμενο μήνα, ενώ μία ακόμη εβδομάδα αργότερα νίκησα στον πρώτο μου αγώνα για το Diamond League (στο Μονακό με ατομικό ρεκόρ 8:03.49».
Ο πρώτος του τραυματισμός
«Αντιμετώπισα προβλήματα στον ιγνυακό τένοντα το 2014. Έχασα την έναρξη της σεζόν, επανήλθα, αλλά αργότερα είχα και πάλι προβλήματα. Βασικά, έχασα μια πλήρη σεζόν εξαιτίας του προβλήματος. Στη συνέχεια όμως και μέσα στο 2015 δεν αντιμετώπισα προβλήματα τραυματισμών.
Ο πρώτος του ήρωας στο αθλητισμό
«Ο ποδοσφαιριστής της Ακτής Ελεφαντοστού Ντιντιέ Ντρογκμπά. Μου άρεσε το στυλ παιχνιδιού του. Θυμάμαι ένα γκολ που σημείωσε για την Τσέλσι, όταν χρειάστηκε να περιστρέψει το σώμα του κατά 360 μοίρες».
Το πρώτο παιδικό παιχνίδι
«Δεν υπήρχαν παιχνίδια στο σπίτι, όταν ήμουν παιδί, αλλά είχα φτιάξει το δικό μου χειροποίητο συρμάτινο αυτοκινητάκι. Με αυτά παίζαμε. Δημιουργούσαμε τα δικά μας παιχνίδια».
Το πρώτο του αυτοκίνητο
«Το Toyota Premio. Το αγόρασα στη Μομπάσα. Το οδήγησα για περίπου ενάμιση χρόνο και στη συνέχεια το αντικατέστησα με ένα Toyota SUV. Είναι ένα πολύ αξιόπιστο αυτοκίνητο και στην Κένυα τα αυτοκίνητα αυτής της εταιρείας μπορούν εύκολα να συντηρούνται και να επισκευάζονται».
Το πρώτο του κατοικίδιο
«Στην Κένυα δεν διατηρούμε ζώα στο σπίτι, αλλά στο δικό μας είχαμε ένα σκύλο έξω από αυτό για λόγους ασφαλείας. Το όνομά του ήταν Σίμπα (σημαίνει Λιοντάρι)».
Πηγή: gazzetta.gr
Blogger Comment
Facebook Comment