Ελληνικά Βουνά: Φαλακρό 2.232μ.

                                            Κορυφή Ψευτοδόντι.


  Ανατολικά του Αξιού υπάρχει μια αλυσίδα βουνών που μπορεί να μην αποτελεί οροσειρά, αφού μεγάλα ποτάμια και πεδινές εκτάσεις τη διασπούν ,αλλά έχει χαρακτηριστικά που σε αναγκάζουν να τα δεις σαν ενιαίο σύνολο. Τα βουνά αυτά εν πολλοίς είναι γνωστά στους ορειβάτες μόνο των γύρω περιοχών, οι περισσότεροι γνωρίζουν μια δυο κλασικές διαδρομές και μετά τίποτα.
  Το Φαλακρό κυριαρχεί στον ορεινό χώρο της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης αφού είναι το υψηλότερο βουνό με 2.232μ. υψόμετρο. Με τη μορφολογία που διαθέτει συνδυάζει όλες τις μορφές των ορεινών δραστηριοτήτων. Διαθέτει μεγάλο χιονοδρομικό κέντρο ενώ οι εντυπωσιακά μεγάλες και απότομες ορθοπλαγιές προσφέρονται για αναρριχήσεις όλων των ειδών τόσο το Καλοκαίρι όσο και το Χειμώνα. Επίσης διαθέτει ένα δίκτυο μονοπατιών τα όποια με την πάροδο των χρόνων έχουν σβήσει.
Η υψηλότερη κορυφή του Φαλακρού,Προφήτης Ηλίας 2.232μ.
  Η βόρεια πλευρά του, σε αντίθεση με τη νότια είναι κατάφυτη και εντελώς ανεξερεύνητη χωρίς την παρουσία χωριών ή έστω μικρών οικισμών. Έτσι όλα τα γνωστά μονοπάτια βρίσκονται στη νότια, δυτική και ανατολική πλευρά του, γύρω από τη χοάνη που σχηματίζουν οι απότομες ορθοπλαγιές κάτω από τις ψηλότερες κορυφές του.
  Αρκετοί είναι αυτοί που προσεγγίζουν την κορυφή από το χιονοδρομικό κέντρο. Για να γνωρίσει όμως κάποιος το πραγματικό μεγαλείο του Φαλακρού θα πρέπει να περπατήσει  τη νότια πλευρά, γύρω από το φαράγγι των Πύργων και συγκεκριμένα  το  μονοπάτι  που οδηγεί στη ΄΄Μπρεάζα΄΄ και τραβερσάρει την κορυφή ΄΄Καρτάλκα΄΄ ή μέσα από το φαράγγι του Προφήτη να βγεί στη ΄΄Σίτνα΄΄ και από κει να οδηγηθεί στις ψηλές ανατολικές κορυφές του Φαλακρού όπως τη ΄΄Βέτερνα΄΄ και το ΄΄Ψευτοδόντι΄΄. Τα μονοπάτια που φέρουν τις κωδικές ονομασίες Φ1, Φ2,Φ3,Φ4 είναι ανεπαρκή, αφού στα σημεία που πραγματικά χρειάζεται η σήμανση είναι πρόχειρη ενώ στα σημεία που δεν χρειάζεται είναι πυκνή.


Η κορυφή Χιονότρυπα με τις κάθετες ορθοπλαγιές.

  Στις 8 Φεβρουαρίου 2015, δυο μέλη της Ορειβατικής Λέσχης Σερρών, οι Σάκης Γκαρίπης και Γρηγόρης Λύγκουρας επιχείρησαν χειμερινή κυκλική διάσχιση των ψηλών κορυφών του Φαλακρού με αρχή και τέλος το καταφύγιο Πύργων. Χιόνι, κρύο, πάγος, ομίχλη, χιονοθύελλα ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά της διάσχισης η οποία διήρκεσε συνολικά 13 ώρες.
  Αν και τα μετεωρολογικά δεδομένα που πήραμε έδιναν το πρωί και το μεσημέρι καλό καιρό και επιδείνωση το απόγευμα τελικά διαψευστήκαμε. Το ξυπνητήρι χτυπάει στις 05:00 π.μ, μια στάλα βροχής κυλάει στο τζάμι. Το πρωινό  προμηνύεται βροχερό! Διασχίζω τα σοκάκια του χωριού  έχοντας παρέα την σκιά μου και καταλήγω στην πλατεία. Ο Γρηγόρης άγγλος στο ραντεβού του, σκάει μύτη με το Fiat Panda στις 05:30΄ ακριβώς και αμέσως ξεκινάμε για μια δυνατή εμπειρία η οποία θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη μας. Οι σταγόνες της βροχής γίνονται πιο πυκνές. Τελικά αυτό που καταλάβαμε ήταν: ΄΄η ζωή δεν είναι πως θα επιβιώσεις στην καταιγίδα, αλλά πως θα χορεύεις στη βροχή΄΄.
Τραβερσάροντας τις πλαγιές.

Το καταφύγιο Πύργων στη θέση ΄΄Κάπι΄΄.

  Περνάμε την Προσοτσάνη και αφού φτάνουμε στην πλατεία του χωριού Πύργοι ανηφορίζουμε τον κεντρικό δρόμο που μας βγάζει στην εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Πίσω από την εκκλησία ξεκινάει δύσβατος χωματόδρομος τον οποίο ακολουθούμε, μας κατεβάζει στο ρέμα ΄΄Σουσίτσα΄΄ και μετά από περίπου 6χλμ φτάνουμε στο καταφύγιο Πύργων στη θέση ΄΄Κάπι΄΄. Το καταφύγιο που βρίσκεται κάτω από έναν εντυπωσιακό βράχο είναι παρατημένο και χρησιμοποιείται ως στάβλος. Εδώ υπάρχει βρύση με νερό και ενδεικτική πινακίδα των μονοπατιών του Φαλακρού. Με το που φτάνουμε στο καταφύγιο η φύση μας υποδέχεται με ασθενή χιονόπτωση.
   Το μονοπάτι(Φ1) ξεκινάει ανηφορικά πίσω από το καταφύγιο ακολουθώντας την κοίτη του ΄΄Στενορέματος΄΄. Το ΄΄Στενόρεμα΄΄ είναι ένα σχετικά ομαλό και δασωμένο ρέμα που έρχεται από το οροπέδιο του χιονοδρομικού. Σε όλη την διάρκεια της πορείας μας είμαστε μέσα σε δάσος ενώ στο μέσο του συναντάμε παλιά κτισμένη σκάλα με την βοήθεια της οποίας παρακάμπτουμε το απότομο κομμάτι του. Μετά από 50 λεπτά πορείας μέσα στο ρέμα, συναντάμε το μονοπάτι που έρχεται από τα δεξιά και το οποίο δεν πρέπει να το ακολουθήσουμε τους χειμερινούς μήνες. Δεν πρέπει να το ακολουθήσουμε γιατί οι πλαγιές της κορυφής Καρτάλκας κατεβάζουν χιονοστιβάδες το Χειμώνα.


 ΄΄Στενόρεμα΄΄.


Η κορυφή Καρτάλκα.



 Συνεχίζουμε την πορεία μας μέσα στη κοίτη  και δεν αργούμε να δούμε τους πράσινους πασσάλους στη βάση του ρέματος  που τα κατέβασε η ορμητική χιονοστιβάδα. Όσο ανεβαίνουμε η χιονόπτωση από ασθενής γίνεται πυκνή, ενώ λίγο πριν βγούμε στο χιονοδρομικό ξεσπά χιονοθύελλα.

Η κορυφή Βάρδενα.



Κορυφογραμμή Φαλακρού.

 Βρισκόμαστε μέσα στο Σαλέ γύρω από το τζάκι και περιμένουμε να κοπάσει η χιονοθύελλα. Ο διαχειριστής του Σαλέ με ρωτάει:
-         Που θα πάτε;
-         Του λέω κορυφή.
-         Αν θέλετε την ζωή σας μην πάτε μου λέει.
Η χιονοθύελλα κόπασε αλλά η πυκνή ομίχλη συνέχιζε να καλύπτει το βουνό. Αφού λοιπόν μας έδωσε κουράγιο ο διαχειριστής του Σαλέ,ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε το παλιό μονοπάτι που οδηγεί στην κορυφή της Χιονότρυπας.

  Συνεχίσαμε την πορεία μας και αφού περάσαμε δίπλα από το βάραθρο της Χιονότρυπας φτάσαμε  στην υψηλότερη κορυφή του Φαλακρού, Προφήτης Ηλίας 2.232μ. Καλύψαμε μια υψομετρική διαφορά 1.500 μέτρων με δυσμενείς καιρικές συνθήκες μέσα σε επτά ώρες. Η υψηλότερη κορυφή του Φαλακρού πάντα μας γοήτευε, κάθε φορά που φτάναμε μέχρι τα 2.232μ ήταν σα να ήταν πρώτη φορά. Εξαιτίας των χαμηλών θερμοκρασιών τα πάντα ήταν παγωμένα γύρω, γεγονός που θα δυσκόλευε την κατάβαση μας. Για καλή μας τύχη όμως το κλείστρο της μηχανής δεν υπάκουσε στην παγωνιά, ακούστηκε κι έτσι μπορέσαμε να βγάλουμε την αναμνηστική φωτογραφία της κορυφής.

Προφήτης Ηλίας 2.232.

Στην υψηλότερη κορυφή του Φαλακρού.


  Απογευματινή θέα απο Φαλακρό. Αρχίζουμε την κατάβαση από την ανατολική πλευρά μέσα σε πυκνή ομίχλη. Περπατάμε σε λεπτό στρώμα χιονιού κάτω από το οποίο είναι όλο παγωμένο. Το κατέβασμα αποδεικνύεται δυσκολότερο. Δεν βλέπουμε τίποτα από την ομίχλη ενώ το παγωμένο πεδίο μας επιβάλει να κάνουμε τις κινήσεις μας πιο προσεκτικές. Μετά από ώρες αφού φάγαμε και κάνα δυο πτώσεις, πέσαμε μέσα στη κοιλάδα έχοντας στ’ αριστερά μας την κορυφή Βάρδενα και δεξιά το Ψευτοδόντι, τραβερσάρουμε την πλαγιά της κορυφής Ψευτοδόντι, επιτέλους, ο καιρός μας κάνει το χατίρι και αρχίζει ν’ ανοίγει.



Η κορυφή Τικαλνίτσα.

Τραβερσάροντας την πλαγιά της κορυφής Ψευτοδόντι.


  Βρισκόμαστε στη κορυφή ΄΄Μικρή Βέτερνα΄΄ και μπροστά μας απλώνεται το αλπικό πέταλο του Φαλακρού με τις κορυφές  Καρτάλκα,  Χιονότρυπα,  Προφήτης Ηλίας,  Ψευτοδόντι να στέκουν αγέρωχα από πάνω μας. Από εδώ μπορεί κανείς να θαυμάσει το μεγαλείο το Φαλακρού γιατί θα μείνει αποσβολωμένος από τις κάθετες ορθοπλαγιές, από τα γκρέμνια που καταλήγουν εκατοντάδες μέτρα χαμηλότερα, από το αλπικό τοπίο που  πραγματικά σε εντυπωσιάζει. Κάτω απλώνεται η κεντρική χοάνη του βουνού περιτρυγιρισμένη από τις πανύψηλες κορυφές.

Οι κορυφές όπως φαίνονται απο τη μικρή Βέτερνα.

Κορυφή Μικρή Βέτερνα. 

  Μπροστά μας απλώνεται και ένας ωκεανός από σύννεφα. Πραγματική αεροπλανική θέα! Είναι η ώρα που δύει ο ήλιος, οι χρυσοφόρες ακτίνες απλώνονται πάνω στα σύννεφα και λαμπιρίζουν τις κορυφές που ορθώνονται πάνω από αυτά. Αυτή η ώρα με αυτή την πανδαισία χρωμάτων είναι που γοητεύει και συνεπαίρνει τους ορειβάτες. Ο ήλιος δύει, το φως της μέρας φεύγει και ο κόσμος λούζεται το σκοτάδι. Το Φαλακρό όμως στέκει αιώνιο και αγέραστο, περήφανο και ακατάλυτο σαν τη λαϊκή ψυχή. Η φωνή της βρύσης και του λόγγου, του βουνού και της στάνης, ακούγεται πάντα σαν ένας κελαϊδισμός της ψυχής. Πως όμως να τα μεταφέρουμε και να τα περιγράψουμε όλα αυτά; Έχουν τη δύναμη να το κάνουν αυτό; Γιατί να αδικήσουμε τόσο πολύ όλα αυτά που είδαμε και νιώσαμε.


            Στις χιονισμένες ΝΑ πλαγιές του Φαλακρού. 

                               Συννεφο-ωκεανός!

                               Με τον ήλιο να δύει.

                              Ψευτοδόντι Φαλακρού.

  Περνάμε δίπλα από τ’ άγρια άλογα και μετά από λίγο φτάνουμε στο οροπέδιο της Σίτνας. Το οροπέδιο της Σίτνας είναι ένα πλάτωμα που έχουν οι κτηνοτρόφοι τις καλύβες τους ενώ υπάρχει και το εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων. Βρίσκεται στα 1.100μ.Τοποθετούμε  φακούς κεφαλής και μπαίνουμε κατευθείαν στο ρέμα του ΄΄Προφήτη΄΄. Κινούμαστε νύχτα μέσα στο ρέμα. Το μονοπάτι παλιά ήταν αρκετά μεγάλο και χτιστό σε πολλά σημεία. Τώρα όμως η πυκνή βλάστηση και η εγκατάλειψη το έχουν καταστήσει αρκετά δύσβατο. Πρόβλημα όμως προσανατολισμού δεν υπάρχει. Τα πεσμένα δέντρα  δυσχαιρένουν ιδιαίτερα  την κατάσταση ενώ το βοριαδάκι που κατεβαίνει από τα ψηλά και διασχίζει το ρέμα στην κυριολεξία ΄΄ξυρίζει΄΄.


Τ' άγρια άλογα.

Nύχτα με φακούς στο ρέμα του ΄΄Προφήτη΄΄.

   Μετά από 2 ώρες μέσα στο ρέμα του ΄΄Προφήτη΄΄ πιάνουμε το καλογραμμένο μονοπάτι και αφού   κάνει δυο διαδοχικές στροφές, χάνουμε ύψος και μας κατεβάζει ήπια μέσα στην κοίτη του ρέματος της κεντρικής χοάνης του Φαλακρού.
Από εδώ και πέρα κινούμαστε ομαλά μέσα στη κοίτη χωρίς να υπάρχει πρόβλημα. Αργά το βράδυ  φτάνουμε στην αφετηρία μας που ήταν το καταφύγιο Πύργων.

   Μια απαιτητική χειμερινή διάσχιση του αλπικού πετάλου του Φαλακρού συνολικής διάρκειας 13 ωρών έλαβε τέλος.

Υ.Γ. Κινούμενοι νύχτα μέσα στο δύσβατο ρέμα του ΄΄Προφήτη΄΄ καταλάβαμε πως για να δούμε το φως της αυγής πρέπει να περπατήσουμε το μονοπάτι της νύχτας!


                           Κατεβαίνοντας για Σίτνα.


                                Το δάσος της Σίτνας.


                      Χιονισμένες πλαγιές Φαλακρού.


                                   Αλπικό τοπίο.


                        Τραβερσάροντας τις πλαγιές.


                  Απογευματινή θέα. Πριν δύσει ο ήλιος.

Το ΄΄ατελείωτο΄΄ Ψευτοδόντι.

Share on Google Plus

About ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΚΑΡΙΠΗΣ

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.
    Blogger Comment
    Facebook Comment