Η τραγική ιστορία της Ζωής έρχεται να αποδείξει δυστυχώς περίτρανα το πόσο δίκιο έχουν όσοι από χρόνια υποστηρίζουν ότι τα χρόνια της αθωότητας και της ανεμελειάς έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Από τη στιγμή που γυρνάς το πόμολο της πόρτας για να βγεις μέχρι την επιστροφή σου στο σπίτι θα πρέπει να είσαι διαρκώς σε επιφυλακή.
Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση ποιος είναι περισσότερο ένοχος; Ο 27χρονος ή η πολιτεία και μέσω αυτής η πραγματικά τυφλή, γκαβή θα έλεγα δικαιοσύνη; Αυτή που καταδιώκει φουκαράδες και χαϊδεύει τους εγκληματίες.
Ο 27χρονος λέει είχε απασχολήσει τις αρχές για μπλεξίματα με ναρκωτικά και βιασμούς. Τι σημαίνει “απασχολήσει”; Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω! Ήταν ή δεν ήταν βιαστής ο …κύριος; Συνελήφθη; Δικάστηκε; Φυλακίστηκε; Διότι είναι πολύ νέος για να έχει προλάβει να τιμωρηθεί και εκτίσει την ποινή του. Αν και ποια ποινή δηλαδή, 20 χρόνια τρως και στα μισά είσαι έξω.
Αντ’ αυτού ο κύριος είδε την κοπέλα που είχε αποφασίσει να κάνει Χριστούγεννα με τους δικούς της, του γυάλισε, την πλάκωσε στο ξύλο, έβγαλε πάνω της όλη του τη διαστροφή, την έκαψε ζωντανή και της άρπαξε την τσάντα!
Κι η Ζωή, δεν έχει πια ζωή. Κάηκε ζωντανή. Τα όνειρά της θα μείνουν ανεκπλήρωτα. Οι θυσίες και οι προσδοκίες των γονιών της για το παιδί τους κόπηκαν ξαφνικά απότομα διότι έτσι το θέλησε ένας αληταράς βιαστής που θα έπρεπε αφού “απασχολούσε” τις αρχές να του έχουν κόψει ότι προεξέχει να ησυχάσουμε. Άραγε στη Ρωσία ήταν απάνθρωποι ότι πριν πολλά χρόνια συνέλαβαν ένα δολοφόνο βιαστή και την επόμενη ημέρα που ξύπνησε βρήκε κάτι από τον εαυτό του μέσα σε ένα ποτήρι να επιπλέει;
Όμως ο 27χρονος θα απολαύσει όλα τα νόμιμα δικαιώματα. Σαν αυτά που απολαμβάνει ένα άλλο απόβρασμα, ο πακιστανός βιαστής δολοφόνος της Μυρτούς που τη βίασε και την πολτοποίησε στην Πάρο. Η Μυρτώ ακόμη χαροπαλεύει ενώ το “παλληκάρι” που συνήθιζε να ικανοποιεί μοναχικές κυρίες και κυρίους απολαμβάνει υψηλής προστασίας ως…”ανήλικος”.
Αυτή είναι η πατρίδα μας. Αυτό είναι το κράτος που ζούμε. Προστατεύει τους βιαστές, τους λιγούρηδες, τους κλέφτες και τους δολοφόνους. Τα εγκληματικά στοιχεία τα βλέπει βρέξει χιονίσει με συμπάθεια. Γιατί έπρεπε το κορίτσι αυτό να ζήσει αυτό που έζησε; Γιατί αν φρίττουμε που τα διαβάζουμε, ας κλείσουμε τα μάτια για να μπούμε στη θέση της για λίγα μόνο δευτερόλεπτα…
Αυτός ο άνθρωπος σε κάποια χρόνια θα βγει πάλι έξω να συνεχίσει τη ζωή τους. Θα έχει το δικαίωμα θα μας πουν κάποιοι. Για το δικαίωμα της ζωής της ίδιας της Ζωής όμως;
του Στρατή Μαζίδη - freepen.gr
