Η Terri δεν είχε ακόμα κλείσει τα δύο της χρόνια όταν υπέστη εγκαύματα στο 90% του σώματός της. Υπαίτια ήταν η μητέρα της που ξέχασε αναμμένο τσιγάρο στο δωμάτιό της.
Η μύτη, τα χέρια, τα μαλλιά και τα αυτιά της Terri χάθηκαν στις φλόγες. Όταν οι πυροσβέστες της βρήκαν μέσα στην κούνια της, την πέρασαν αρχικά για μία μαυρισμένη πλαστική κούκλα.
Η 15χρονη σήμερα Terri είναι μία από τους πολύ λίγους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που έχουν επιβιώσει από τόσο εκτεταμένα εγκαύματα. Είναι χαρακτηριστικό πως χρειάστηκε περισσότερα από σαράντα «μοσχεύματα» δέρματος.
Το ατύχημα διέλυσε τη σχέση της με τη μητέρα της που την έβλεπε μόνο κατά διαστήματα όλα αυτά τα χρόνια.
Στην πρώτη της συνέντευξη μετά το ατύχημα, η 35χρονη Julie λέει στην εφημερίδα «The Sun»: «Κανείς δεν μπορεί να με κάνει να νιώσω χειρότερα απ’ ότι νιώθω ήδη. Μετανιώνω και ξαναζώ το ατύχημα κάθε στιγμή της ζωής μου.
Υπέφερε τόσα πολλά η Terri, όλα εξαιτίας μου».
Μιλώντας από το σπίτι της στο Ipswich της Βρετανίας, η άνεργη Julie αποκαλύπτει πως μετά το ατύχημα αποξενώθηκε από την κόρη της εδώ και δέκα χρόνια ενώ η ενοχή της την οδήγησε ένα βήμα πριν την αυτοκτονία.
Έχει λίγους φίλους και δεν έχει πια επαφές ούτε με τους γονείς της που βλέπουν τακτικά την Terri.
Ένας όμως από τους λίγους ανθρώπους που δεν την έχουν κρίνει είναι η ίδια η Terri! «Θα μπορούσε να με μισήσει και να μη θέλει να με ξαναδεί ποτέ, λέει η Julie. «Αντ’αυτού μου έστειλε ένα βράδυ ένα μήνυμα στο κινητό μου και μου έγραφε πως δεν χρειάζεται να λυπάμαι για τίποτα, πως δεν ήταν δικό μου λάθος και πως θα είμαι πάντα η μαμά της. Νιώθω πως δεν της αξίζω, είναι καταπληκτική και αντλώ δύναμη από εκείνη».
Η Julie είχε χωρίσει από τον μπαμπά της Terri δύο μήνες πριν τη φωτιά που σημάδεψε την οικογένειά της. «Είχα φύγει από το σπίτι αλλά μου έλειπε πολύ η Terri κι έτσι αποφασίσαμε να γυρίσω και να συγκατοικούμε με τον Paul ως φίλοι. Σχεδίαζα να βρω δικό μου σπίτι και να πάρω την Terri μαζί μου», αφηγείται.
Αλλά όλα πήραν δραματική τροπή στις 21 Νοεμβρίου του 1998, ενώ ο Paul βρισκόταν στη δουλειά.
Η Julie προσπαθούσε να κοιμίσει την Terri που ενώ συνήθως κοιμόταν εύκολα εκείνη τη μέρα είχε μεγάλο εκνευρισμό. «Ποτέ δε κάπνιζα μέσα στο σπίτι, μέχρι σήμερα δεν ξέρω πώς μου ήρθε και άναψα τσιγάρο εκείνη την ημέρα. Έκλαιγε και σκέφτηκα να την αφήσω μέχρι να κουραστεί και να αποκοιμηθεί. Της μιλούσα, έσβησα το τσιγάρο και βγήκα από το δωμάτιο. Όμως οι κραυγές της Terri γίνονταν σπαρακτικές κι έτσι η Julie συνειδητοποίησε πως κάτι πήγαινε στραβά. Γύρισε στο δωμάτιο και το βρήκε μέσα στις φλόγες και πυκνό μαύρο καπνό. Πανικοβλήθηκα, δεν έβλεπα τίποτα. Κάλεσα την πυροσβεστική και ούρλιαζα. Έτρεξα στην κουζίνα, γέμισα ένα μπολ με νερό και το πέταξα στο δωμάτιο αλλά φυσικά δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Τόσοι άνθρωποι μου λένε όλα αυτά τα χρόνια πως θα έπρεπε απλά να μπω μέσα στο δωμάτιο και να την αρπάξω. Αλλά πανικοβλήθηκα».
Ο πυροσβέστης που την είχε βρει εκείνη την ημέρα περιγράφει τις τρομακτικές στιγμές που έζησαν. «Δεν είχα δει ποτέ ξανά κάποιον με τόσο εκτεταμένα τραύματα. Ήταν τόσο καμένη που δεν μπορούσα να τεντώσω το λαιμό της για να της δώσω το φιλί της ζωής. Το σώμα της ήταν άκαμπτο. Κανείς δεν περίμενε πως η Terri θα ζούσε», λέει.
Όταν η Julie μιλά για την πρώτη φορά που είδε την κόρη της μετά τη φωτιά, δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά της. «Ήταν τόσο πρησμένη, δεν ήμουν καν σίγουρη αν ήταν η Terri. Δεν μου επιτρεπόταν να την ακουμπήσω, ήταν φρικτό».
Η Terri μεταφέρθηκε σε μονάδα εγκαυμάτων στο νοσοκομείο Chelmsford όπου συγκεντρώθηκε όλη η οικογένεια. «Ο γιατρός μας είπε πως σταμάτησε δύο φορές να αναπνέει και είχα κάνει ανάνηψη. Μας ρώτησε τι θέλουμε να κάνει αν ξανασυμβεί. Ο Paul κι εγώ κοιταζόμασταν και δεν μιλούσαμε. Ο πατέρας μου είπε τότε: ‘Κάντε το ίδιο, φυσικά’. Αλλά η αναπνοή της Terri δεν ξανασταμάτησε, είναι απίστευτος μαχητής. Θυμάμαι τον Paul να με αγκαλιάζει και να λέει 'έχασαν τη γυναίκα μου, τώρα θα χάσω και την κόρη μου’. Ούτε μία φορά δεν μου είπε πως είναι δικό μου λάθος».
Η Julie θυμάται και τη στιγμή που η Terri άρχισε να συνέρχεται. «Καθόμουν στην καρέκλα, την κρατούσα στην αγκαλιά μου και απλά με κοίταξε και είπε ‘μαμά’. Ήταν το πρώτο πράγμα που έλεγε έπειτα από πολλές εβδομάδες σιωπής. Ένιωσα ακόμα χειρότερα, ήταν δικό μου λάθος όλα κι εκείνη με κοιτούσε με αγάπη στα μάτια της».
Χάρη στην πρωτοποριακή δουλειά του καθηγητή Peter Dziewulski στο κέντρο Εγκαυμάτων St Andrews στο Essex, η Terri έχει σήμερα μία όσο κανονική ζωή γίνεται.
Έμεινε έξι μήνες στο νοσοκομείο πριν επιστρέψει στο σπίτι με τον μπαμπά της, ο οποίος άφησε τη δουλειά του για να τη φροντίζει. Εντωμεταξύ ο Paul είχε ξαναπαντρευτεί και η Julie έχασε κάθε επαφή με την κόρη της για οκτώ χρόνια.
Οι σκέψεις να τερματίσει τη ζωή της ήταν συχνές. «Θα ήταν τόσο εγωιστικό να αυτοκτονήσω, είμαι μητέρα. Αλλά οι σκέψεις δεν με άφηναν. Μετανιώνω όσο τίποτα που έχασα επαφή με την Terri. Στη συνέχεια επιχείρησα να επικοινωνήσω μαζί της αλλά οι κοινωνικές υπηρεσίες δεν μου το επέτρεψαν. Όλοι πίστευαν πως θα ήταν καλύτερο να μείνω μακριά της, το καταλαβαίνω».
Ξαναβρέθηκαν πριν από τέσσερα χρόνια. «Ήταν σαν να μην είχαμε χωρίσει ποτέ», λέει η Julie.
Για τελευταία φορά την είδε πριν από δύο χρόνια.
Η Terri λέει πως μπορεί να συγχωρήσει τη μαμά της για τη φωτιά αλλά δυσκολεύεται να τη συγχωρήσει που την έβλεπε τόσο λίγο όταν ήταν μικρό παιδί. «Μερικές φορές σκέφτομαι το παρελθόν και λέω πως δεν θα έπρεπε να καπνίζει στο σπίτι ούτως ή άλλως. Αλλά δεν είναι πραγματικά δικό της λάθος. Δεν είναι λάθος κανενός», λέει.
Δείτε τις φωτογραφίες
Η Terri πριν το ατύχημα
Η Terri σήμερα
Η Julie Minter
Η Terri λίγο μετά το ατύχημα
Η Terri με τον μπαμπά της και τη δεύτερη γυναίκα του
