Μια μέρα ξεκίνησε ο μπαμπάς χελώνα, η μαμά χελώνα και το χελωνάκι να πάνε για πικνίκ στο πάρκο, σε απόσταση 100 μέτρων. Αφού λοιπόν, για να φτάσουν στον προορισμό τους, πέρασαν δέκα μέρες, κάθισαν να φάνε. Εκεί που άνοιξε η μαμά χελώνα το μπολ με τα κεφτεδάκια διαπίστωσε ότι ξέχασε να πάρει μαζί της το νερό, το λέει στον μπαμπά χελώνα και αποφασίζουν να στείλουν το μικρό χελωνάκι να πάει να φέρει απ το σπίτι το νερό. Προτού ξεκινήσει το μικρό χελωνάκι να πάει να φέρει το νερό, τους λέει:
- Εγώ θα πάω, αλλά αν βάλει κανένας χέρι στα κεφτεδάκια, δεν πάω!
Μετά από είκοσι δύο μέρες δεν φάνηκε το μικρό χελωνάκι και ο πατέρας χελώνα λέει:
- Εγώ αρχίζω να τρώω γιατί με έχει κόψει η πείνα. Τότε η μαμά χελώνα άρχισε να φέρνει αντιρρήσεις.
- Το παιδί σου είπε να μη φας τα κεφτεδάκια μέχρι να γυρίσει. Μπορεί να άργησε δυο μέρες, αλλά ίσως είδε κάποιον φίλο στο δρόμο και του ζήτησε να πάνε να παίξουν ποδόσφαιρο.
Τελικά, με λίγη δυσκολία εκείνος κατάφερε να την πείσει. Κάποια στιγμή αφού είχαν φάει από πέντε κεφτεδάκια ο καθένας, πετάγεται πίσω από τους θάμνους το μικρό χελωνάκι και τους λέει:
Έτσι είστε ε; Τρώτε τα κεφτεδάκια! Δεν πάω για νερό!
