Τρέχω, τρέχω, τρέχω και φτάνω μπροστά σε μια μεγάλη πόρτα με τεράστια κόκκινη επιγραφή. Σπρώχνω για να ανοίξω την πόρτα, σπρώχνω, σπρώχνω ξανά αλλά δεν ανοίγει η ριμάδα. Ο τύπος που με κυνηγά πλησιάζει συνεχώς με το μαχαίρι στο χέρι. Ουρλιάζω στον ύπνο μου και ξυπνώ ιδρωμένος και κατατρομαγμένος».
«Μμμμ, ενδιαφέρον. Και δεν μου λέτε, σας παρακαλώ, μήπως θυμάστε τι γράφει η επιγραφή πάνω στην πόρτα;»
«ΕΛΞΑΤΕ»
