τη μακρύτερη απόσταση που έχουν φτάσει ποτέ οι έρευνες του ανθρώπου και στέλνει νέα δεδομένα στους επιστήμονες για τα όρια του Ηλιακού Συστήματος.
Όταν το 2010 οι επιστήμονες άρχισαν να παρατηρούν στις μετρήσεις του «Voyager 1» μια διαρκή πτώση στην ταχύτητα της ροής του ηλιακού ανέμου, πίστεψαν, ότι ίσως το διαστημόπλοιο να έχει πλέον εισχωρήσει στον προθάλαμο της ηλιόπαυσης, του ορίου δηλαδή του Ηλιακού Συστήματος.
Τότε περίμεναν ότι θα αντιμετωπίσουν την εκτροπή του ηλιακού ανέμου σε κατεύθυνση κάθετη προς την κίνηση του διαστημοπλοίου. Αντ’ αυτού διαπίστωσαν με έκπληξη ότι το ηλιακό πλάσμα δεν ρέει παράπλευρα προς την Ηλιόσφαιρα, αλλά ουσιαστικά ακινητοποιείται.
«Θα περίμενε να δει κανείς ό,τι ακριβώς συμβαίνει όταν ο αέρας φυσάει γύρω από ένα αντικείμενο. Ο αέρας πλησιάζει το εμπόδιο και κοντά στο αντικείμενο η ροή του αέρα εκτρέπεται από την πορεία του και γίνεται παράπλευρη. Αντίστοιχα, στα όρια του ηλιακού συστήματος, το μεσοαστρικό αέριο περίμεναν οι επιστήμονες ότι θα εκτρέπει το ηλιακό πλάσμα, δηλαδή το υλικό που εκτοξεύει ο Ήλιος σε πλάγια ροή γύρω από την Ηλιόσφαιρα», εξηγεί στο ΑΜΠΕ ο ερευνητικός συνεργάτης του Γραφείου Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας της Ακαδημίας Αθηνών, Νίκος Σέργης.
Στην πραγματικότητα, όπως προσθέτει ο κ. Σέργης, οι επιστήμονες παρατήρησαν στασιμότητα στην κίνηση του ηλιακού πλάσματος, δηλαδή μια κατάσταση σχεδόν ήρεμη.
Η ηρεμία του ηλιακού ανέμου παραμένει μυστήριο που προβληματίζει τους ερευνητές. Όπως σημειώνει στο επιστημονικό περιοδικό «Nature» ο ακαδημαϊκός, Σταμάτης Κριμιζής, επόπτης του Γραφείου Διαστημικής Έρευνας της Ακαδημίας Αθηνών και ένας εκ των επικεφαλής ερευνητών της αποστολής Voyager, «δεν υπάρχει πλέον καμία τυπική περιγραφή του τι συνιστά την έξοδο από το Ηλιακό Σύστημα».
Ωστόσο, όπως συμπληρώνει, το «Voyager 1», 35 χρόνια μετά την εκτόξευσή του δείχνει να πλησιάζει τα όρια του Ηλιακού Συστήματος και είναι θέμα λίγων μηνών να διασχίσει τα διαχωριστικά όρια. Τότε για πρώτη φορά το ανθρώπινο είδος θα «βρεθεί» σε κάποιο χώρο που δεν επηρεάζεται από τον Ήλιο.
Την εικόνα για τα όρια του Ηλιακού Συστήματος αναμένεται να συμπληρώσει και το διαστημόπλοιο «Voyager 2» που κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση, αλλά σε λίγους μήνες θα βρεθεί σε ίδια περίπου απόσταση από τη Γη με το «Voyager 1». Το «Voyager 2» θα προσφέρει επιβεβαίωση των συμπερασμάτων και επιπλέον πληροφορίες για την άγνωστη δομή του ορίου του Ηλιακού μας Συστήματος.
Σημειώνεται, ότι η συμπλήρωση των 35 χρόνων από την εκτόξευση του «Voyager 1» γιορτάστηκε στις 5 Σεπτεμβρίου στο κέντρο της NASA «Jet Propulsion Laboratory», παρουσία του ακαδημαϊκού, Σταμάτη Κριμιζή, που είναι ένας από τους πέντε επικεφαλείς ερευνητές των πειραμάτων του Voyager.
