Το νεαρό κορίτσι που γνωρίσαμε από το νεανικό συγκρότημα Ηi5 έγινε γυναίκα και διηγείται μέσα από τις σελίδες του adore το ταξίδι της...
Δηλώνει ότι την πολέμησαν για τη διαφορετικότητά της. Εξηγεί πώς ξεπέρασε τη μελαγχολία την περίοδο που δεχόταν απόρριψη για τη δουλειά της. Νιώθει τυχερή που τα κατάφερε και με μότο της τον στίχο του τραγουδιού της “far from everything”, δηλαδή μακριά από όλα, κοιτάζει μόνο μπροστά αγνοώντας ό,τι της στερεί ενέργεια ή την καθυστερεί από το να πετύχει το όνειρο. Η Shaya μιλά στη Σοφία Τουντούρη και στο περιοδικό adore της Θεσσαλονίκης για ό,τι την πλήγωσε, για ό,τι αγαπά και για όσα θέλει να κατακτήσει.Έζησες στη Δανία, τη Σουηδία και σε ηλικία 12 ετών ήρθες στη Θεσσαλονίκη. Τι θυμάσαι πιο πολύ από τα χρόνια;
"Τα σχολικά μου χρόνια. Τις κολλητές μου, τους φίλους μου... Οι πιο ωραίες μου αναμνήσεις είναι από τότε που ξεκίνησα εδώ στη Θεσσαλονίκη το τραγούδι, στο σχήμα Μακρόπουλος- Πάολα. Στη Θεσσαλονίκη οι άνθρωποι είναι πιο χαρούμενοι, πιο θερμοί, αγκαλιάζουν πιο πολύ τον καλλιτέχνη."
"Στην αρχή, όχι. Μετά όμως ναι! Όσο ήμουν στις Hi5, δεν ένιωσα καθόλου ρατσισμό ούτε πόλεμο. Τότε ήμασταν πέντε κοπέλες πολύ διαφορετικές μεταξύ μας που καλύπταμε η μία τα κενά της άλλης. Τότε ήταν όλα σούπερ. Ήταν και άλλες οι εποχές. Ώσπου ξαφνικά αποφάσισε η εταιρία να μην έχει ελληνική παραγωγή και μείναμε εκτός. Έτσι αναγκαστήκαμε να διαλυθούμε."
Και πώς το αντιμετώπισες;
"Ήταν τεράστιο το σοκ για μένα γιατί όσο να ‘ναι είχα συνηθίσει να είμαι μαζί με άλλες τέσσερις κοπέλες δίπλα μου. Το ξεπέρασα και άρχισα να ψάχνω τι θέλω εγώ να ακολουθήσω και πώς θέλω εγώ να κάνω σόλο καριέρα. Είπα να βγάλω τη δική μου προσωπικότητα προς τα έξω. Δεν βιάστηκα, πήρα το χρόνο μου και κάποια στιγμή, με την εταιρία που με πίστεψε, τη MyGroup προχωρήσαμε μαζί. Είπα να γράψω μόνη μου τη μουσική, τους στίχους και να επιλέξω τους συνεργάτες μήπως και καταφέρουμε να βγει κάτι που να είναι τελείως εγώ. Και τα καταφέραμε. Ρίσκαρα και μου βγήκε σε καλό."
Και τότε ήταν που ήρθαν τα πρώτα χτυπήματα κάτω από τη μέση;
Ακριβώς! Τρελός πόλεμος από παντού. Από τις δισκογραφικές, τα ραδιόφωνα, τα περιοδικά...Όταν προσπαθείς συνέχεια και σου κλείνουν από παντού την πόρτα, σίγουρα θα κλάψεις, θα στεναχωρεθείς... Αλλά εμένα προσωπικά αυτό με έκανε πιο δυνατή. Όταν τα πράγματα δεν είναι εύκολα, παλεύω ακόμη περισσότερο.
Η διαφορετικότητά σου, το ότι δεν είσαι 100% Ελληνίδα, πώς λειτούργησε στην καριέρα σου. Ήταν αυτό που σε απογείωσε ή τελικά σε καθυστέρησε από το να πετύχεις;
Είναι γενικά θέμα Ελληνικής νοοτροπίας αυτό. Όσο θυμάμαι από τη Δανία και τη Σουηδία που έζησα, όσοι πήγαιναν εκεί από άλλη χώρα για να ζήσουν και έκαναν την προσπάθειά τους εκεί κέρδιζαν τον σεβασμό των κατοίκων της περιοχής. Εδώ υπάρχουν και αυτοί που σου λένε “πήγαινε σπίτι σου που θέλεις να τραγουδήσεις Ελληνικά τη στιγμή που δεν έχεις τόσο καλή προφορά”. Δηλαδή, είναι πολύ πίσω. Όμως αυτοί δεν μ’ ενδιαφέρουν. Δεν μπορούμε το 2012 να είμαστε ρατσιστές. Δεν μιλάω μόνο για το χρώμα, μιλάω για όλα. Για μένα, αν είσαι ρατσιστής, είσαι β’ κατηγορίας άνθρωπος.
Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις;
Φυσικά.
Τι σε κράτησε;
Ο κόσμος.
Λίγο πριν γίνει η συνεργασία με τον Mark Angelo. Είχα δεχθεί μόνο απόρριψη και έλεγα “οκ αφού δεν με θέλει κανένας ήρθε η ώρα να τα παρατήσω” Μέσα στη μιζέρια μου, ευτυχώς, ήρθε αυτό το τέλειο τραγούδι, το “Far from everything”... Έγινε αυτό και με κράτησε και πήγαν όλα καλά από τότε.
Πώς λειτούργησε όλη αυτή η περίοδος στην ψυχολογία σου; Πέρασες μελαγχολία; Κατάθλιψη;
Και βέβαια πέρασα μελαγχολία. Δεν πρέπει να αφήσεις ποτέ τον εαυτό σου να φτάσει σε σημείο κατάθλιψης. Αν χάσεις το χαμόγελό σου τότε κάτι δεν πάει καλά. Τότε το είχα χάσει.
Σου ζήτησε ποτέ κανείς κάτι παραπάνω, κοινώς προσπάθησε να σε παρενοχλήσει, υποσχόμενος να σε βοηθήσει να πετύχεις;
Βεβαίως, μου έχει τύχει. Εγώ πρέπει να ερωτευτώ για να κάνω κάτι. Προτιμώ να είναι πιο δύσκολα τα πράγματα για μένα. Ο εύκολος δρόμος δεν μου αρέσει και έχει και άλλες επιπτώσεις. Είμαι σίγουρη ότι με τον εύκολο δρόμο δεν κοιμάσαι ήσυχη τα βράδια.
Στην καριέρα λες ότι ρισκάρεις. Στη ζωή και τα προσωπικά σου;
Ναι, πάρα πολύ! Αν δεν ρισκάρεις δεν ξέρεις μέχρι πού μπορείς να φτάσεις.
Μου έχει βγει και σε καλό και σε κακό.
Ο έρωτας αποτελεί έμπνευση για σένα;
Ο έρωτας και η αγάπη είναι κινητήριος δύναμη. Αλλά και οι χωρισμοί. Όλα αυτά σου δίνουν έμπνευση.
Τώρα έχεις έμπνευση;
Έχω μπόλικη (γελάει). Όμως, με εμπνέουν και οι αναμνήσεις μου. Μπορεί ένα τοπίο να μου θυμίσει κάτι που πέρασα στο παρελθόν και να μου δώσει τόση πολλή έμπνευση που να καθίσω να γράψω ένα τετράδιο με στίχους.
Ναι, το έχω κάνει. Μόνο μια φορά μου έχει τύχει να μη θέλω να ξαναδώ ποτέ πρώην σύντροφό μου. Αλλά μου είχε κάνει κάτι πολύ σοβαρό. Δεν ήταν κάτι ασήμαντο ή μία απιστία. Ήταν πολύ βαρύ.
Όταν τελειώνει κάτι για σένα τελειώνει οριστικά;
Όταν τελειώνει κάτι τελειώνει οριστικά για μένα. Και το καταλαβαίνω όταν χωρίζω. Δεν έχει τύχει ποτέ να γυρίσω σε πρώην μου ξανά.
Βαριέσαι εύκολα;
Πολύ εύκολα. Πρέπει να γίνεται συνέχεια κάτι καινούριο. Οπότε και αυτός που θα είναι κοντά μου πρέπει να με κρατάει συνέχεια σε εγρήγορση.
Δεν προκαλείς. Δεν βλέπουμε συχνά δημοσιεύματα για την προσωπική σου ζωή...
Και ό,τι έχει βγει, δεν έχει βγει από μένα. Το με ποιον είμαι και με ποιον βγαίνω είναι καθαρά κάτι δικό μου. Αν αποφασίσω να παντρευτώ δεν θα το κρύψω. Υπάρχουν συνάδελφοί μου που το χρησιμοποιούν για να γίνουν ακόμη πιο διάσημοι. Δεν το θεωρώ κακό απλά εμένα δεν μου αρέσει. Είναι θέμα χαρακτήρα. Δεν χρειάζεται να προκαλείς. Δεν θα βγω να φιλιέμαι στα club με το σύντροφό μου.
Ζηλεύεις ή σε ζηλεύουν στη σχέση;
Έχω μεγάλο πρόβλημα με τη ζήλια. Οι περισσότερες σχέσεις μου έχουν λήξει καθαρά λόγω ζήλιας. Έχει τύχει σύντροφός μου να μου πει “σ’ ερωτεύτηκα, σε αγαπάω ακόμη, αλλά δεν αντέχω τον εαυτό μου, ζηλεύω και δεν μπορώ να συνεχίσω να είμαι μαζί σου”. Αλλά ήταν σεβαστό. Το καταλαβαίνω ότι πρέπει να υπάρχει κι αυτό. Κι εγώ αν δεν ζηλεύω τον σύντροφό μου έστω και λίγο κάτι δεν πάει καλά.
Αρκετά. Είμαι πιο ώριμη. Ξέρω βασικά τι θέλω. Το οποίο όταν είσαι πιο μικρή δεν το ξέρεις ακριβώς. Χρειάζεται χρόνος με τον εαυτό σου, να αποκτήσεις εμπειρίες και όταν καταλήξεις στο τι θέλεις πλέον έχεις ωριμάσει.
Δηλαδή, δεν αποκλείεις να πας ένα βήμα πιο κοντά στον γάμο και την οικογένεια;
Το θέμα είναι δεν ξέρω κατά πόσο θα χτυπήσει. Δεν ονειρεύτηκα ποτέ ότι θα φορούσα νυφικό. Ούτε καν. Ούτε τι νυφικό θέλω, ούτε πώς θα είναι ο γάμος. Να φανταστείς για μένα ο ιδανικός γάμος θα ήταν στο Λας Βέγκας μέσα στην τρέλα, οι δυο μας, με έναν άσχετο μάρτυρα...Θέλω παιδιά. Αγαπάω πάρα πολύ τα παιδιά. Θέλω να γίνω μανούλα.
Τον άνθρωπο τον βρήκες;
...Δεν ξέρω!
Τι θα διέγραφες από το παρελθόν σου;
Δεν θα ήθελα ποτέ να είχα μπλέξει με έναν συγκεκριμένο άνθρωπο. Νομίζω ότι ήταν από τις χειρότερες χρονιές στη ζωή μου. Θα ήθελα να μην το είχα κάνει. Από την άλλη, όμως, δεν μετανιώνω. Πρέπει να παραδεχθώ ότι έμαθα πολλά. Από το κάθε λάθος μαθαίνεις κάτι.
Σου έχουν κάνει πρόταση γάμου;
Αρκετές φορές! Είπα όχι και μετά χώρισα!
